امروزه خصوصی سازی ترویج کشاورزی به عنوان یک گزینه در کنار بخش دولتی، جایگاه قابل قبولی پیدا کرده است. هدف تحقیق حاضر، بررسی دیدگاه های خصوصی سازی ترویج کشاورزی در منطقه شمال غرب استان خوزستان (دزفول، اندیمشک و شوش) از نظر کارکنان ترویج کشاورزی و تعیین تاثیر ویژگیهای فردی و حرفه ای پاسخگویان بر نگرش آنان بوده است. تحقیق حاضر به صورت پیمایشی انجام شد و نمونه گیری به صورت تمام شماری صورت گرفت و پرسشنامه مربوطه برای پنجاه نفر از کارکنان ارسال گردید. پس از تکمیل پرسشنامه ها، اطلاعات مورد نیاز از طریق نرم افزار رایانه ای SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در این پژوهش، از روش تحقیق توصیفی برای انعکاس ویژگی های فردی کارکنان و وضعیت خدمات ترویج در منطقه و از روش استنباطی برای تبیین نظرات آزمودنی ها بهره گیری شد. نتایج حاصل از تحلیل همبستگی، نشان داد که میان متغیرهایی نظیر سابقه کار ترویجی و رضایت از شرایط کار با گرایش به خصوصی سازی ترویج کشاورزی رابطه منفی و معنی داری وجود دارد. واکاوی نتایج آزمون های تی استیودنت و تحلیل واریانس نشان داد که تفاوت معنی داری میان گرایش به خصوصی سازی ترویج و سابقه کار ترویجی وجود دارد. این در حالی است که سایر متغیرها تفاوت معنی داری نداشته اند.